Henri Bergson (1859 -1941) en #Spinoza – een aanvulling

 

Naar aanleiding van het verschijnen van een nieuwe vertaling van

Henri Bergson, De creatieve evolutie. Vertaald door Joke van Zijl. Leusden: ISVW Uitgevers, 2019 - zie daarover Mark Leegsma “Waarom Bergson?" in de nieuwe i-Filosofie #44 - PDF

breng ik graag dit blog ter aanvulling op het blog van 08-07-2014: "Henri Bergson (1859 -1941) had ambivalente houding t.o.v. Spinoza." Aan de aldaar gegeven bibliografie voeg ik graag het volgende toe:

Gregory Dale Adamson reviewde Henri Bergson: Evolution, time and philosophy. In: World Futures: The Journal of New Paradigm Research, Vol 54 [1999], #2, 135-162

Abstract: Evolutionary theory is hindered by the conflict between the apparently antagonistic principles of its two founding figures, Darwin and Lamarck. Bergson's Creative Evolution outlines the means of transcending this impasse. If the evolutionary process is conceived as enduring then the atomistic model of static genetic states is never fully realisable. In the light of this, Bergson considers the germ‐plasm to be essentially “fluid.” If there is to be influence on the germ‐line it will be primarily in terms of the manner in which the genetic data is unfolded. In order to designate this influence Bergson introduces the concept of the “tendency.” The tendency will be explicated in relation to contemporary evolutionary biology. However, as the concept signifies that which is given only in the duration in which information is elaborated, it is precluded from representation. Bergson demonstrates that it is the evolutionary principle of continuous transformation which constitutes the limit to any scientific of view. For this reason, science needs to be complemented by a philosophical account of the duration of process.” [cf. tandfonline, cf. PDF op BookSC]

Hiernaar verwijs ik daar een jaar later van dezelfde auteur verscheen:

Johannes Key over #Spinoza’s conatus-principe

Al is het van even geleden, toch breng ik hier alsnog (ik stuitte er pas onlangs op) informatie over

Johannes Key, Spinozas Conatusprinzip als Grundlage Seiner Ethik. Struktur und Funktionsweise innerhalb der spinozanischen Deduktion. Bachelor + Master [Examensarbeit, 2010]. München: Grin Verlag, augustus 2013 - 70 pagina's - books.google

Examensarbeit aus dem Jahr 2010 im Fachbereich Philosophie - Theoretische (Erkenntnis, Wissenschaft, Logik, Sprache), Martin-Luther-Universität Halle-Wittenberg (Philosophische Fakultät I - Institut für Philosophie).

Abstract: Das Conatusprinzip ist schlichtweg grundlegend für das Verständnis und die Konstruktion der Ethica: Will man den Ursprung, die Struktur, die Funktionsweise und die Konsequenzen des conatus verstehen, müssen v. a. die ersten drei Bücher, somit die Voraussetzungen und Folgerungszusammenhänge, untersucht werden und an den entsprechenden Stellen Konsequenzen und Möglichkeiten für die menschliche Freiheit (5. Buch) abgeleitet werden. Einleitend werden zunächst ein grober Überblick der Ethica und des Conatusprinzips skizziert und erste Probleme und Fragen formuliert. Um zu klären, welche Einzeldinge im Conatusprinzip, das nur allgemein res benennt, gemeint sein können, wird in der Ontologie die Verwendung von res und im kurzen physikalischen Einschub im 2. Buch die Bedeutung von individuum im Unterschied zu res näher betrachtet. Dieses Vorgehen entspricht zwar der deduktiven Methode der Ethica, jedoch folgt daraus kein strenger Beweis, da eine Begriffsextension nicht die -intension definiert; dennoch wird das Ergebnis einige Anhaltspunkte bieten und Rückschlüsse bei der Betrachtung des Conatusprinzips erlauben. Ausgangspunkt des Hauptteils wird die genaue Interpretation des Conatusprinzips (3p6) sein, dazu werden die Folgerungszusammenhänge und impliziten Voraussetzungen expliziert. Die herausgearbeitete Differenzierung von potentia und potestas wird für die weitere Argumentation dieser Arbeit bedeutend sein. Bevor der spezifische menschliche conatus ab 3p9 untersucht wird, muss geklärt werden, was unter gegebener, aktualer, formaler und objektiver Essenz verstanden wird. Die dargestellte Lesart von 2p8c bietet ein ontologisches Analogie-Fundament für die Konzeption der Idee der Affektion des Körper, welche relevant wird.

#Spinoza-illustratie van Samir Willems aan een muur - maar waar?

Spinoza-illustratie van Samir Willems aan een muur [cf.] - maar waar?

Vermoedelijk ergens in Brussel, waar hij ook een afbeelding heeft van Wim Delvoye aan de Koninklijke Belgische Bibliotheek. Samir Willems is geboren in Bogota en heeft een Colombiaanse vader en Belgische moeder. Hij is afgestudeerd aan de grafische onderzoeksschool ERG in Brussel. Zijn artistieke werk blijft gekenmerkt door zijn dubbele cultuur. Enkele jaren was hij werkzaam als grafisch ontwerper-illustrator [info van deze PDF].
Zie ook blog van 26 april 2019 met recente Spinoza-illustraties, o.a. van Samir Willems.

Gisteren verscheen van Galen Barry #Spinoza and the Logical Limits of Mental Representation

Gisteren verscheen in een nieuw "Open Access"-tijdschrift, met veel Spinozadeskundigen in de redactieraad, zoals: Lilli Alanen, Dan Garber, Don Garrett, Susan James en Steven Nadler, het volgende artikel van
Galen Barry, "Spinoza and the Logical Limits of Mental Representation." In:  Journal of modern Philosophy, Vol 1 [2019], #1, pp. 16 [PDF]
Abstract: This paper examines Spinoza’s view on the consistency of mental representation. First, I argue that he departs from Scholastic tradition by arguing that all mental states—whether desires, intentions, beliefs, perceptions, entertainings, etc.—must be logically consistent. Second, I argue that his endorsement of this view is motivated by key Spinozistic doctrines, most importantly the doctrine that all acts of thought represent what could follow from God’s nature. Finally, I argue that Spinoza’s view that all mental representation is consistent pushes him to a linguistic account of contradiction.

1000-gulden-#Spinoza op hotelkamerdeur

Om welk hotel het gaat werd er niet bij vermeld.

Info over #Spinoza aan de Paviljoensgracht in Den Haag

 

 

Op de hoek van de Paviljoensgracht (huisnr. 56) en de Stille Veerkade in Den Haag is informatie aangebracht over Spinoza, die vijf huizen verderop woonde aan de Paviljoensgracht 72-74. Zie boven foto's die Street View in aug. 2018 maakte. Mijn jongste zus maakte er van dichterbij deze foto van.

Gustav Landauer, de anarchist die zeer gefascineerd was door #Spinoza, werd morgen 100 jaar geleden vermoord

 

Gustav Landauer (1870 - 1919) was Duits pacifist, theoreticus en activist van het anarchisme. Hij kreeg voorjaar 1919 een belangrijke positie in de Münchener Radenrepubliek. Toen die werd neergeslagen werd hij tijdens zijn hechtenis op 2 mei 1919 vermoord door anti-republikeinse soldaten van het Vrijkorps - morgen dus 100 jaar geleden.
Ter herinnering worden in Berlijn diverse activiteiten georganiseerd. Een ervan is een tentoonstelling, waarop men geacht wordt vooral veel te lezen, gezien bovenstaande foto op de website Gustav Landauer - Zur Förderung seines Werks.

Christopher Wimmer had 28 april 2019 in Neues Deutschland een artikel over de tentoonstelling, met daarbij deze jeugdfoto van Landauer [cf.]

Op 20-11-2016 had ik het blog: “Gustav Landauer (1870 - 1919) joodse anarchist die diepgaand studie van Spinoza maakte.” Het programma dat op 23 sept. 2016 door SWR2 Wissen was uitgezonden, de radiobijdrage van Rolf Cantzen: Gustav Landauer: Skepsis, Mystik und Anarchie, is in dat blog niet meer te beluisteren. Maar het programma is vorige week door SWR2 herhaald. Die  uitzending is ook enige malen op Youtube geplaatst – één daarvan haal ik hier binnen.

 

Over zijn Spinoza-studie is alles te vinden in: