donderdag 16 januari 2020

Gisteren verscheen: #Spinoza et les arts


Pierre-François Moreau & Lorenzo Vinciguerra (dir.), Spinoza et les arts. Éditions L'Harmattan [Collection: La philosophie en commun], 15 janvier 2020 • 294 pages

Ik neem aan dat het boek is ontstaan n.a.v. de conferentie "Spinoza et les arts" die in mei 2014 in Amiens en Parijs werd gehouden

[ cf. - cf. en blog van 23-04-2014

















Karl Popper (1902 – 1994) & #Spinoza [2]



Karl Popper raakte al jong teleurgesteld in het marxisme. Stalin en Hitler zag hij als één pot nat. Rotsvaste zekerheid sluit volgens Popper de geest, het levert mensen over aan totalitaire systemen. Als wetenschapsfilosoof en aanhanger van de falsificatietheorie zag hij meer in twijfel en scepsis.
In 1937 sloeg de Oostenrijks-Joodse Popper op de vlucht voor het fascisme. In Nieuw Zeeland schreef hij zijn boek The Open Society and its Enemies (dat in 1945 in twee delen werd uitgegeven). Daarin kwam hij met een fundamentele aanval op het denken van Plato, Hegel en Marx die hij van totalitair denken betichtte en waarin hij de liberale democratie bepleitte . Hij zou ermee de ineenstorting van het communisme in Oost-Europa hebben voorzien.
[Cf. en cf. cf. ook het artikel van William Gorton, "Karl Popper: Political Philosophy" Op Internet Encyclopedia of Philosophy]
 
Ik breng hierna twee citaten over Spinoza [beide delen hebben elk één citaat]: 

woensdag 15 januari 2020

Ook Arnon Grunberg doet aan goochelen met #Spinoza

zoals blijkt in zijn nieuwe column die zojuist in de Volkskrant verscheen

Clare Carlisle over: George Eliot Meets #Spinoza

Illustration of Dorothea from an 1887 edition of Middlemarch. Flickr, Internet Archive.

Yuval Noah Harari [Sapiens] won VI edición Premio Bento Spinoza de ensaio

[cf. twitter & ook dit bericht uit Santiago de Compostella]

Karl Popper (1902 – 1994) & #Spinoza [1]


Aanleiding voor dit en volgende blogs is een recente blogtekst van ene Minucias Göngorinas die enige conclusies trok over Karl Popper's zgn. negeren van Spinoza. Ik neem diens tekst, "Popper and Spinoza. The Enlightenment that Failed" hieronder over.

Tijdens mijn studie heb ik veel "aan Popper gedaan." Ik las vooral zijn wetenschapsfilosofie, Conjectures and Refutations: The Growth of Scientific Knowledge, en The Logic of Scientific Discovery; maar ook zijn The Open Society and its Enemies en The Poverty of Historicism. Die spraken mij toen zeer aan, vooral daar het om mij heen op die opleiding allemaal marxisme was dat de klok sloeg...
Met Spinoza was ik toen nog geheel niet bezig.
Ik vond het langzamerhand wel tijd worden voor blogs over Popper & Spinoza. In bovenvermelde tekst, die ik hieronder dus overneem, vond ik een mooie aanleiding tot enig onderzoek ernaar.