International Symposium #Spinoza & the Arts - Passionate Reason

op vrijdag 4 en zaterdag 5 oktober 2019 in West Den Haag (onafhankelijk kunstcentrum in de voormalige Amerikaanse ambassade), Lange Voorhout 102, Den Haag.


voormalige Amerikaanse ambassade, ontworpen door Marcel Breuer

Met Moira Gatens (University of Sydney), Beth Lord (University of Aberdeen), Katja Diefenbach (Merz Akademie, Stuttgart ), Mogens Laerke (École Normale Supérieure de Lyon), Andrea Sangiacomo (Univ. Groningen), Torkild Thanem (Stockholm University), onder voorzitterschap van Baruch Gottlieb (In Canada geboren, verbonden aan Studium Generale of the University of Arts, Berlin).

Klik voor alle informatie, programma en abstracts van de sprekers op afbeelding

#Spinoza vaak vergeleken met het Boeddhisme en Hindoeïsme

Al vaker heb ik hierover blogs gehad [zie onder de links erheen]. Onlangs kwam ik enige recente teksten tegen die ik hieraan graag toevoeg.

 Deel cover OHM INFOMAGAZINE, 18e jg., april-juni 2012 [issuu]

 ● Kenneth Dorter, THOUGHT AND EXPRESSION IN SPINOZA AND SHANKARA. Symposium, vol. 18 no. 1 (Spring/Printemps 2014), pp. 216-235 - PDF

Abstract: Philosophers from traditions that are not only entirely different but apparently uninfluenced by each other sometimes show remarkable similarities. In the case of Spinoza and Shankara such similarities include the dual-aspect model according to which the apparent pluralism of the world rests on an inadequate perception of its one-ness, and the way the overcoming of that inadequacy is conceived as a liberation from the passions and an achievement of immortali-ty. A significant difference between the two, however, is that Spino-za's explanations are epistemologically conceived while Shankara's are conceived ontologically. Not that Spinoza lacked an ontology or Shankara an epistemology, but rather their explanatory approach-es emphasize the differences of the worlds within which they wrote.

Jasper Geurink’s Master-bijdrage over #Spinoza’s parallelisme en de Idea Dei

Graag wijs ik op het uitdagende stuk – dat sommige bezoekers van dit blog zal interesseren - van

Jasper Geurink, Spinoza's parallelism and the idea of God. Discussion on the Idea Dei (Idea of God) and different kinds of parallelism in Part II of the Ethics. Master Course, Martin Lenz (RUG). Geplaatst op academia.edu.

Om hier duidelijk te maken waar het over gaat, citeer ik zijn

Conclusion: “In this essay we first encountered the hypothesis of Yitzhak Melamed that EIIP7 and the scholium develop two different kinds of parallelism; first the Inter-Attribute Parallelism (IAP) and second the Ideas-Things Parallelism (ITP). The first seems to be both an isomor- phic form of parallelism and one where there is an identity of the different modes of the at-tributes. In contrast with the IAP, which is a ‘blind’ parallelism, the ITP is representational; ideas are about their objects. The ITP is also isomorphic. But in contrast with the IAP, the ITP does not support an identity reading of the relation between an idea and its object, since the idea of God is a mode and therefore cannot be identical with Substance (its object). Alex Silverman agrees with Melamed here and mentions some quite convincing passages -for in-stance EIIP5Dem  –  that seem to indicate that an idea is always a mode. Nevertheless, by some textual exegesis of EIIP3S and EIIP1S I uncovered some promising passages that seem to suggest that the idea of God is identical with its object; God is both subject and object of his thinking. Or, as Spinoza put it in EIIP7S God, his intellect and what he understands are one and the same. And although this identification of the idea of God with its object supports the identity reading of the ITP, I am not entirely convinced it is the right one, since the evi-dence of Melamed and especially Silverman seems quite solid.”

Geurink behandelt twee artikelen:

Robert Cochran over #Spinoza's hospita

Het is niet vrij toegankelijk, maar voor degenen die toegang kunnen krijgen, wijs ik op een behoorlijk aantrekkelijk, lekker leesbaar artikel van
Robert Cochran, Spinoza's Landlady. In: The Missouri Review, Volume 42, Number 1, Spring 2019, 20-33 [te vinden op bookSC] 

Cochran heeft een interessant artikel samengesteld uit relevante Spinoza-literatuur. Opvallend vind ik dat hij geen gebruik heeft gemaakt van
J. Thomas Cook, Did Spinoza lie to his landlady? In: Studia Spinozana, #11 (1995), pp. 15-38 [PDF door mij hier bewaard]

Yoram Stein hoopt 23 oktober 2019 te promoveren op #Spinoza

We gaan er in Nederland weer een doctor in de Spinozakunde bij krijgen!
Op 23 oktober 2019 om 13.45 uur verdedigt Yoram Stein aan de Universiteit Leiden zijn dissertatie
Spinoza's Religion: The Importance of Religion in Spinoza's Thought and Its Implications for State and Society.

Jo Van Cauter over de veronderstelde relatie van #Spinoza met de Quakers

Jo van Cauter is tegenwoordig als lector verbonden aan het Instituut Politieke Wetenschap van de Universiteit Leiden [cf. - cf. ook zijn pagina op academia.edu]. Op woensdag 22 juni 2016 promoveerde hij op

● Jo Van Cauter, Spinoza on History, Christ, and Lights Untamable [Faculteit Letteren en Wijsbegeerte Universiteit Genk, 2016; cf. PDF, door de auteur ook op academia.edu gezet]

In het blog van 5 maart 2018: »Spinoza vijfde evangelist of toch minstens “een Christelijck philosoph”?« schreef ik: “De lezing die Jo Van Cauter in december 2015 in Amsterdam voor de Ver. Het Spinozahuis hield over “Spinoza over openbaring, quakers en innerlijk licht’ [cf. blog], is nooit in de reeks Mededelingen in druk verschenen. Ik vermoed dat veel van de inhoud van die niet gepubliceerde lezing terecht is gekomen in het hoofdstuk van

#Spinoza-schilderij van Jorik Dzobava

 

Jorik Dzobava werd geboren in 1994 in Rusland en kwam op 6-jarige leeftijd naar België. Hij volgde Vrije Kunsten aan de Artesis Hogeschool Antwerpen (2015-2019)
Tijdens het tweede Biënnale Kunstenfestival van Aardenburg dat van 29 juni tot en met 18 augustus 2019 werd gehouden (thema: vrijheid vandaag), exposeerde hij drie olieverfschilderijen. [..]
"Zijn tweede werk is een portret van Spinoza, ook in die warme, aardse tinten, maar de blik van Spinoza lijkt je toe te spreken: “Ik mag dan al dood zijn, helemaal weg ben ik nooit, jullie kunnen niet meer zonder mijn gedachtegoed. Vrijheid en beperkingen horen nu voor eeuwig bij mekaar.” waarmee hij in de Verlichting de eerste aanzet gaf tot verdraagzaamheid. Spinoza (°1632) was een Joodse filosoof in een tijd  dat Nederland elke vijand van de Rooms-katholieke kerk omarmde." [Cf. en cf.]