Ineens
viel me nu de volgende passage op in de recensie door Guadalupe González
Diéguez in de NDPR van het boek van Ivan Segré, Spinoza: The Ethics of an Outlaw [2017], waaraan ik eerder voorbij was gegaan:
In
this regard, the lack of reference by either Segré or Milner to the excellent
work by Albiac, La synagogue vide, is striking. In his book, Albiac
discusses in detail the Sabbatian movement in relation to Spinoza, reaching a
conclusion similar to Segré's. Rather than making Spinoza a hidden follower of
Sabbatai, Albiac describes their tasks as "rigorously inverse" (p.
436). Dat gaat dus over dit boek
Gabriel
Albiac, La sinagoga vacía: Un estudio de
las fuentes marranas del spinozismo. Madrid: Hiperión, 1987. - 558 pp. -
(Libros Hiperión #100). Het werk kreeg in 2013 een herziene en uitgebreide
editie: Madrid: Tecnos Editorial, 2013. - XIII, 660 p. (Ventura abierta.) – een
prijzig boek, $140.93 vogens Amazon
Het
boek won in 1988 de Nationale Essay Prijs. Het werd – uiteraard wel – in het
Frans vertaald en door PUF in 1994 uitgegeven. Ik neem hier de korte recensie
van Jean Borel over die verscheen in de Revue
des Sciences Religieuses, tome 69, fascicule 3, 1995. Théologie pratique
et/ou pastorale [gearchiveerd bij Persée.fr]





