5 maart 2019: #Spinoza Lecture in het Amsterdam UMC

2do Coloquio del Seminario #Spinoza Mx

 

In november 2017 organiseerde de Círculo de Estudios Spinozianos z'n eerste colloquium over de Ethica onder de titel Spinoza Mx, wat kennelijk staat voor Mexico [ cf. en cf. blog van 19-06-2017]. Rechts het logo van hun twitterpagina.

 

Op 28 en 29 mei 2019 organiseren ze het 2de Coloquio van hun Seminario Spinoza Mx. Op het affiche weer een aparte Spinoza-tekening.

Las Simon van der Stel #Spinoza en dat in het originele Latijn? Een terugblik.

Wim Goris schreef een uitgebreid artikel over zijn onderzoek naar de mededeling van journalist Peter Kolbe (1675-1726) dat hij bij een bezoek dat hij bracht aan de gouverneur van de Kaap de Goede Hoop, Simon van der Stel (1639–1712) op een tafeltje, naast de Koran en het boek van Flavius Josephus over de Joodse oorlog, de Ethica van Spinoza had zien liggen. Goris groef heel diep om de betrouwbaarheid van die bewering te achterhalen. Zijn artikel is, opgeknipt in zeven delen, door de websiteVoertaal - een gezamenlijk initiatief van Stichting Zuid-Afrikahuis Nederland (SZAHN) (Amsterdam, Nederland) en LitNet (Stellenbosch, Zuid-Afrika) – op internet geplaatst. Ik heb telkens naar het vervolgdeel verwezen. [Als je in het zoekvenster "van der Stel" ingeeft, komen ze alle zeven te voorschijn]. Nu kun je zeggen: "wat een weinig betekenend gegeven." Maar zie het volgende:

SPIL PLUS series, Publication of Department of General Linguistics of Stellenbosch University, heeft Simon van der Stel in z'n logo. De redactie gaf daar in 1988 een uitvoerige motivatie van, waarin we als tweede motief lezen:

Van der Stel's biographers have depicted him as a man endowed with special intellectual qualities. He was interested in chemistry; he engaged in agricultural and viticultural experiments; he seems to have read Spinoza in the original Latin. Certainly, he impressed many visitors to the Cape by his erudition as a conversationalist. And, in general, he set great store by the ideal of clear, factual thinking, an ideal that exercised a lifelong influence. In the second place, then, it is because we value intellectual qualities such as these that we have chosen to portray him in our logo. [cf. vet van mij, S.V.]

Spinozisme over leven, dood en zelfdoding bij #Spinoza [6]

Van donderdag 14 t/m zaterdag 16 april 2016 organiseerden de European Society for Early Modern Philosophy en de British Society for the History of Philosophy in het Birkbeck College London én het Kings College London een conferentie over Life and Death in Early Modern Philosophy [cf. & programma – ook Chris Meyns gaf op The Mod Squad, A Group Blog in Modern Philosophy, het programma].  

 

De opening en Introduction door Susan James, en de Plenary Lecture door Michael Moriarty, "The thought of death changes all our ideas and condemns our plans," zijn op Youtube geplaatst.

Het bleek dat Spinoza behoorlijk vaak aan bod kwam – 8 van de 30 lezingen hadden Spinoza in de titel. Ik ben benieuwd of de opzet was er een boek van te maken. Je mag aannemen dat Ursula Renz een van de keynote speakers, die sprak over “Our Consciousness of Being Alive as a Source of Knowledge,” het ook wel over Spinoza zal hebben gehad. Ik geef hier de lezingen met Spinoza in de titel:

Steph Marston, Affects and Effects: Spinoza on Life. Hij bracht z’n bijdrage naar internet, met de titel in enkelvoud:

• Steph Marston, Affect and effect: Spinoza on life – academia.edu [helder geschreven, goed te volgen]

Julie Klein, Life and Death in Spinoza: Power and Reconfiguration

Hannah Laurens, An Eternal Part of the Body? Spinoza on Human Existence Beyond Life and Death.

Filip Buyse, Spinoza on conatus, inertia and the impossibility of self-destruction. Filip bracht zijn bijdrage naar internet (maar vergat erbij te vermelden dat het deze conferentiebijdrage betrof):

• Filip Buyse, Spinoza on conatus, inertia and the impossibility of self-destruction " … he does not will what he wills, and wills what he does not will … " (E3p39s) – 2016 - academia.edu & PhilArchive.

Oliver Istvan Toth, Do we really need to die? Spinoza on the Necessity of Death in the Ethics

Piet Steenbakkers, "Living Well, Dying Well: Life and Death in Spinoza’s Philosophy and Biography."

Sean Winkler, The Persistence of Identity in Spinoza’s Account of Individuals

Mogens Laerke, The Living God. On Spinoza’s Hebrew Grammar and Cogitata Metaphysica II,6

 

Stuart Hampshire (1914 - 2004) nog weer eens over zijn #Spinoza

Twee blogs had ik over Stuart Hampshire:

Blog van 19-07-2011: Stuart Newton Hampshire (1914 - 2004) verloor met het ouder worden zijn greep op Spinoza

Blog van 21-07-2016: Stuart Hampshire (1914 - 2004) een aanvulling

Uiteraard bestaat er ook een en.wikipedia-pagina over hem. Vandaag ontdekte ik dat er ook een aparte en.wikipedia-pagina gemaakt is over zijn Spinoza-boek. Er is door meerdere personen al enige jaren aan gewerkt. Merkwaardig is het dat er geen link aangebracht is in de eerste pagina naar die tweede. Maar nóg merkwaardiger vind ik iets waarop ik hierna zal wijzen. Maar eerst haal ik de openingsalinea naar binnen [waaruit ik de links verwijderd heb]:

Spinoza (1951; second edition 1962; third edition 1987) is a book about Baruch Spinoza by the English philosopher Stuart Hampshire, in which the author introduces Spinoza's philosophy, comparing Spinoza's views to those of other philosophers such as René Descartes and Gottfried Wilhelm Leibniz, as well as to those of Sigmund Freud, the founder of psychoanalysis. The work includes a foreword by the philosopher A. J. Ayer, while a new introduction was added to the 1987 edition. Spinoza has become a classic work about Spinoza and has received praise from philosophers. However, Hampshire's comparisons between Spinoza and Freud have been criticized for ignoring important differences between the two. In 2005, Spinoza, along with Hampshire's other writings on the philosopher, was incorporated into a single volume, published as Spinoza and Spinozism, which received negative reviews.

Hoe Lieven De Cauter een eigen potje maakt van #Spinoza

Lieven De Cauter had op Valentijnsdag op de wereld van morgen.be een column "Spinoza en de buitenaardse liefde." De Belgische cultuurfilosoof, activist en dichter, studeerde volgens zijn wikipedia-pagina (ja, hij heeft zo’n pagina!) kunstgeschiedenis en filosofie aan de Katholieke Universiteit Leuven, schrijft veel en doceert aan diverse kunstinstellingen. Hij zal zich een soort Peter Sloterdijk wanen?

“Ik ken zijn formules nog van buiten (en van binnen).,” zegt hij en komt dan als tweede van zo’n “Spinozistische formule” met: “Ordo et connexio rerum idem est atque ordo et connexio idearum.” Maar stelling 2/7 luidt: “Ordo et connexio idearum idem est ac ordo et connexio rerum.” Enfin, veel van wat hij beweert, is tot daaraan toe.

Maar echt een potje maakt hij van de 3/Aff Def 2 “Laetitia est hominis transitio a minore ad majorem perfectionem.” [Blijheid is 's mensen overgang van geringer tot groter volmaaktheid,” zoals Van Suchtelen vertaalt.]

De Cauter schrijft: “Vreugde definieert Spinoza dan weer als het versterken van de levensenergie. En dat is een vrolijke wetenschap. De vreugde die de liefde schenkt, verhoogt inderdaad onze levensenergie, de intensiteit van ons bestaansbesef.” Zoals hij erover schrijft, ook in het vervolg, wordt bij hem de blijheid of vreugde die we bij iets ervaren, de oorzaak van de versterking van de levensenergie. En dat is niet zoals Spinoza erover schrijft: voor hem gaat het om een en dezelfde zaak: de vergroting of versterking van onze bestaansmacht ervaren we als blijheid. Maar het is niet de blijheid die we ervaren die de vergroting of versterking van onze bestaansmacht veroorzaakt. Dat is een fout in het lezen van Spinoza die wel vaker wordt gemaakt. Hier door Lieven De Cauter – waarvan acte.

Spinozisme over leven, dood en zelfdoding bij #Spinoza [intermezzo]

 

Het zal de regelmatige bezoeker van dit Spinoza-blog niet zijn ontgaan dat de vijf blogs in de serie onder de titel “Spinozisme over leven, dood en zelfdoding bij Spinoza” geïllustreerd werden met - telkens een ander - schilderij van Luca Giordano (1634-1705): The Death of Seneca / La muerte de Séneca. Hij maakte er vele. Daarover gaat het in dit intermezzo-blog.


Luca Giordano (1634-1705), the Death of Seneca, ca. 1650–1675 - Bolton Museum and Art Gallery

 

Maar eerst breng ik een citaat uit Gregor Damschen & Andreas Heil (eds.), Brill's Companion to Seneca: Philosopher and Dramatist. BRILL, 2013 - 896 pagina's – books.google.

“The degree of influence ancient-stoic philosophemes had on Baruch Spinoza (1632-1677) is currently a topic of controversy (Klessinger 2008). It is known, however, that Seneca's Epistulae formed a part of his private library (Klessinger 2008: 998f.). Furthermore, Seneca is quoted by name in an important passage of Spinoza's Ethica (5.42s). David Hume (1711-1776) presented Seneca in his Dialogues concerning natural religion—written in 1751, but published not before 1779—as an icon of rational religion, with Hume summing up his concept of a natural religion with a quotation from Seneca (epist. 95.47): deum colit, qui novit; everything else he considered 'absurd, superstitious, or even impious" (ed. Gaskin 1993: no. 140).”

Daar ik de afbeelding op de cover zo mooi vind, haal ik die hier nog eens apart naar binnen - een uitstapje binnen een intermezzo.