Hegel in vijf boeken – o.a. vergeleken met #Spinoza

De website Five Books bracht gisteren een uitgebreid interview met de filosoof van Warwick University Stephen Houlgate, waarin hij aan de hand van vijf boeken van en over Hegel veel over deze filosoof verduidelijkt. Doordat hij wel acht maal naar Spinoza verwijst, wordt ook iets meer van het verschil tussen beide filosofen duidelijk. Het is een lange tekst: wel 35 A4-tjes op 1-regelafstand. Maar kennisneming ervan is m.i. zeker de moeite waard. Ik geef als voorbeeld een citaat ergens halverwege:

“Since the [Science of] Logic aims to discover the basic forms of being, as well as the basic categories of thought, it is a metaphysics as well as a logic. So you can say that Hegel is not only redoing Kant’s derivation of the categories, but also doing anew what Spinoza did, namely understand what there is. Spinoza, of course, begins with substance and then considers the relation between substance, attributes and modes. Hegel, however, thinks that this is to assume too much at the start of metaphysics and that all we are entitled to begin with is pure, indeterminate being.”

Бенедикт Спиноза, Этика - Russische Ethica-uitgave in 2018 - #Spinoza

 

 

De Inleiding op “Spinoza's Political Treatise. A Critical Guide” staat op internet - #Spinoza

In het blog van 10 mei 2018 kondigde ik de komst in augustus aan van Spinoza's Political Treatise. A Critical Guide. Edited by Yitzhak Y. Melamed & Hasana Sharp [Cambridge University Press, 2018].

Het boek is in juli verschenen, intussen bij books.google in te zien, en onlangs bracht Hasana Sharp de inleiding die zij samen met Melamed schreef, naar haar pagina bij academia.edu
. Ze beschrijven uitgebreid hoe de Tractatus Politicus een nogal veronachtzaamd werk is. Opmerkelijk is dat ze Balibar niet noemen. Dat gebeurt overigens wel in enige hoofdstukken, waarin een benadering van hem wordt gebruikt of bediscussieerd.

Ook haar hoofdstuk 6 “Family Quarrels and Mental Harmony: Spinoza's Oikos—Polis Analogy,” heeft Hasana Sharp naar academia.edu geüpload.

I Wish I Knew How It Would Feel To Be Free – Oh #Spinoza

Deze jazz song van de Amerikaanse jazz pianist en componist Billy Taylor werd zijn bekendste compositie. Hij zou erover hebben gezegd: "I wrote this song, perhaps my best-known composition, for my daughter Kim. This is one of the best renditions I’ve done because it is very spiritual.” [cf. wiki] Hij speelde hem voor het eerst in 1963. Het nummer is daarna door vele musici gecoverd.

Dat "Oh #Spinoza" is uiteraard een toevoeging aan de titel van mijn hand. Zou je iemand die deze titel zingt niet naar Spinoza’s Ethica willen verwijzen?

Maar Nina Simone die deze interpretatie van de song live in 1976 in Montreux bracht, heeft – zoveel wordt duidelijk – Spinoza niet nodig om zich vrij te voelen – wat een stem en een zang, wat een pianiste, wat een podiumperformance.

Waarom ik dit hier breng?

De #Spinoza-cartoon van Nacho García

In het blog van 17-11-2015 bracht ik de Spinoza-cartoon van Nacho García, die gebruikt was voor de cover van het boekje van  Joan Solé, Spinoza, La filosofía de modo geométrico [Hachette (Biblioteca Descubrir la Filosofía, #20), 2015.
De website puntocritico.com bracht bij een blogartikel van Rafael Vega Pasquín wat kennelijk de ruwe schets was omschreven als "Spinoza-Ilustración", zonder vermelding van de maker, wat ik nogal slordig vind. Hier beide:

Steven B. Smith ziet Spinoza in eerste instantie als jood - #Spinoza

Boeken van Steven B. Smith

In het vorige blog bracht ik een citaat van Michael S. Kochin uit diens review van Steven B. Smith’s Spinoza's Book of Life de Ethica. Ik verwijs hier ook nog naar het review van Robert Leventhal, "The Paradoxes of Spinoza's Ethics and the Ethics of Reading" [in: H-Net Reviews. February, 2005].  
In dit blog wil ik wat meer informatie over Smith en enige van zijn boeken brengen. Over hem: zie zijn pagina bij zijn Yale University en en.wikipedia.
Om de titel te onderbouwen: zo noemde hij in zijn Spinoza's Book of Life de Ethica "a profoundly Jewish book." [p. 29] Nancy Levine die in haar review van dit boek hierop wijst, zegt dat Smith “makes a direct claim that Spinoza's work is intrinsically Jewish.” [1]

Spinoza’s Ethica: “Een remedie tegen zeuren” - #Spinoza

Spinoza is the sovereign philosophic cure for whining because he wrote to free us from powers we cannot ourselves muster and thus from the fear that our hopes are ungrounded.

Michael S. Kochin in “A Cure for Whining.”
Review of Steven B. Smith, Spinoza's Book of Life.
In: The Review of Politics 66 (Fall 2004), p. 681-82. Cf. academia.edu