dinsdag 3 oktober 2017

Je kunt al eens kijken naar de komende Ethica-vertaling van Maarten van Buuren

Deze maand (wellicht 27 oktober) zal de vertaling en toelichting van de Ethica van Maarten van Buuren uitkomen. Cf. blog van 30 augustus 2017: “5x Maarten van Buuren over Spinoza.”
Spinoza Ethica, vertaald, ingeleid, toegelicht en samengevat door Maarten van Buuren. Uitgeverij Ambo|Anthos - € 34,99
Bij de uitgever is reeds een leesproeve in te zien [PDF]. Aan de hand hiervan kan elke potentiële belangstellende zich een voorstelling maken van wat ons te wachten staat.
Uit dat leesfragment blijkt dat Van Buuren, na een inleiding, ongeveer 100 blz. toelichting heeft (p. 351-454). In de inhoudsopgave is te zien dat hij waarschijnlijk tekst uit zijn De essentie van Spinoza hier herhaalt.
Van Buuren geeft in de inleiding zinnige beschouwingen over de vertaling van een aantal begrippen (zoals b.v. affectio en affectus). Maar tot mijn schrik lees ik dan passages als:

“Denken moet volgens hem [Spinoza] worden begrepen als een hersenactiviteit. Een affect is met andere woorden een voorstelling die de hersenen zich maken van het lichaam en via deze voorstelling van de externe lichamen die ons lichaam ‘aandoen’.” [p. 9]
“Geest moet worden begrepen als denken en dit denken is, zoals we al hebben gezien, een voorstelling van het lichaam.” [p. 11] [..] “Maar in alle gevallen betreft het activiteiten van het denken, dat wil zeggen van de hersenen.” [p. 11]
Maar dan lees je vervolgens toch ook: “het attribuut Denken betekent iets door de tegenstelling met het attribuut Uitgebreidheid.” [p. 12]
Waardoor je je afvraagt: ziet Van Buuren dan niet wat hij aan het doen is en hoe hij in de geciteerde passages die attributen en hun modi uiterst verward weergeeft en door elkaar haalt? Alsof het lichaam denkt en zich voorstellingen maakt!
We krijgen ook al enige voorbeelden van de vertaling zelf van het begin van de Ethica. Ik pluk er enige die mij opvielen uit:
Definitie 3 Onder substantie versta ik datgene wat in zichzelf is en door zichzelf wordt geschapen1, dat wil zeggen datgene waarvan het ontstaan niet iets anders nodig heeft dat geschapen is en waaruit het gevormd zou moeten worden.
Dit als vertaling van:
Per substantiam intelligo id quod in se est et per se concipitur hoc est id cujus conceptus non indiget conceptu alterius rei a quo formari debeat.
Definitie 4 Onder attribuut2 versta ik wat het verstand waarneemt als datgene wat de essentie van een substantie uitmaakt.

Dit als vertaling van:
Per attributum intelligo id quod intellectus de substantia percipit tanquam ejusdem essentiam constituens.
Definitie 5 Onder verschijningsvorm3 versta ik de aandoeningen van een substantie, dat wil zeggen datgene wat in iets anders is waardoor het ook wordt voortgebracht.  
Als vertaling van:
Per modum intelligo substantiae affectiones sive id quod in alio est, per quod etiam concipitur.
De Godsdefinitie laat ik achterwege – bekijkt u die zelf eens.
Axioma 2 Wat niet door iets anders kan worden voortgebracht, moet door zichzelf worden voortgebracht.
Als vertaling van:
Id quod per aliud non potest concipi, per se concipi debet.
Zijn in eindnoten gegeven toelichtingen zijn nog niet te lezen, maar eigenzinnig klinkt dit allemaal wel.

Wat “sub specie infinitatis” zou kunnen betekenen – in Spinoza’s filosofie anders dan in die van iemand als de Japanse Kyotoschoolfilosoof Keiji Nishitani

Zoals bekend vind je bij Spinoza, in het vijfde deel van de Ethica, beschouwingen over het bezien van de dingen vanuit het oogpunt van de eeuwigheid, “sub specie aeternitatis.” Hij legt het accent op het tijd- versus eeuwigheidsaspect waarmee in het denken gewerkt kan worden. Niet vindt je vergelijkbare beschouwingen over de dingen “sub specie infinitatis” bekijken. Sterker nog,  waar Spinoza zorgvuldig aeternum definieert, is een definitie van infinitum geheel afwezig. Gueroult die daarop attent maakte,*) suggereert dat dit wellicht een gevolg is van het feit dat een adequate ontologische theorie van oneindigheid zeer complex zou zijn.
Mij lijkt het eerder alsof Spinoza ons - misschien wel om de reden die Gueroult geeft - van het beschouwen van dingen “sub specie infinitatis" wil afhouden. Hoe vaak kom je in het tweede deel, als hij zijn filosofie van de menselijke geest en van het kennen geeft, waar hij naar de werkzaamheid van God wijst, om God dan non quatenus infinitus est, maar voor zover hij is aangedaan door een ander - tijdelijk en beperkt - iets te bezien. Alsof hij ons telkens weer met de benen op de grond, bij het actuele, wil houden en we niet God “sub specie infinitatis” gaan bezien en proberen te vatten. Hij gebruikt dus niet deze woorden, maar telkens weer non quatenus infinitus est. Lees 2/9, 2/9d, 2/9c, 2/11c. Hij verwijst naar een concreet proces van veroorzaking van dingen door dingen en ideeën door ideeën “en zo tot in het oneindige.” Een proces dat almaar doorgaat; hier heeft ‘in infinitum’, ‘tot in het oneindige’, eerder de verwijzing naar duur, een almaar voortgaand proces, of altijddurendheid. Ik ga niet al die plaatsen opnoemen – het zijn er vele. Ik wil er slechts op wijzen dat de dingen “sub specie infinitatis” bekijken juist niet Spinoza’s aanbeveling is.
Juist ook in de veelgeciteerde propositie 5/46 (ik breng er wat kleur in aan) zie je dit:
Mentis amor intellectualis erga Deum est ipse Dei amor quo Deus se ipsum amat, non quatenus infinitus est sed quatenus per essentiam humanae mentis sub specie aeternitatis consideratam explicari potest hoc est mentis erga Deum amor intellectualis pars est infiniti amoris quo Deus se ipsum amat.
Hier zet hij goed beschouwd het “sub specie infinitatis” bekijken uitdrukkelijk aan de kant om met sub specie aeternitatis verder te gaan.

Pas op voor informatie over Spinoza op internet

Niet aan alle onjuistheden die ik bij mijn speuren op internet tegenkom geef ik aandacht, maar deze keer is wel heel gortig wat ik zag.
Enige dagen geleden bracht “The Famous People” website een profiel over Spinoza. Op zich uiteraard positief te waarderen. Ze beginnen met: “Baruch Spinoza was a Dutch philosopher of a Jewish origin. Go through this article to know in details about his childhood, life, career, major works and timeline.” En daarna stapelen ze fout of fout.
Vergeten wordt bij "Birth Date: 24th November" het jaartal 1632 te vermelden.
Maar dan laten ze hem trouwen met Jeanne de Lartigue met wie Charles de Montesquieu op 30 april 1715 in het huwelijk trad en die een grote bruidsschat voor hem meekreeg.
Spouse/Partner: Jane de Lartigue (m. 1715)
Waarna vervolgens correct wordt vermeld: Died on: February 21st, 1677
[Enige uren later is dit nog steeds niet gecorrigeerd; dus kennelijk viel het nog niemand op.]
En als je "More Facts" aanklikt krijg je ook nog
education: Académie française (1728), College of Juilly
Je kunt de info ook nog als PDF opvragen en dan krijg je zijn geboortejaar wél. Dat geeft dit beeld (om de foute informatie niet verder te verspreiden, heb ik er wel even een rood kruis door gezet)
 

maandag 2 oktober 2017

10e Spinozadag over: SPINOZA EN DE ONEINDIGHEID

Op 14 augustus 2017 bracht ik het blog: “10e Spinozadag in Paradiso op zondag 26 november 2017 in teken van oneindigheid.” Vandaag ontving ik het persbericht van de ASK met méér informatie en het programma. De tekst staat ook op de website van de Amsterdamse Spinoza Kring. Ik hoef die tekst dus hier niet in z’n geheel over te nemen, maar kan – zeker voor de meer praktische zaken - volstaan met een link naar de ASK over de Spinozadag. De jaarlijkse poster is er nog niet.
Dit jaar staat Spinoza’s denken over oneindigheid centraal.
Sprekers: Vincent Icke, Jeroen Bartels, Floris Cohen
Uit de toelichting:
De zeventiende eeuw wordt wel de eeuw van de oneindigheid genoemd. Door de ontwikkeling van de microscoop en de telescoop werd de ruimte niet alleen oneindig klein maar ook oneindig groot en verloor de aarde haar centrale positie en de Europese mens zijn traditionele ankerpunt. De Verlichting, voortgekomen uit deze ‘crisis van het Europese bewustzijn’, bood weer enig houvast.
Ook bij het denken van de 17e eeuwse Spinoza draait het, net als bij Pascal, Descartes en Leibnitz om de oneindigheid. De ene substantie, de ‘God-Natuur’, definieert Spinoza als een positieve oneindigheid die zich onderscheidt van het begrip oneindigheid zoals we dat in de wiskunde kennen. Een ‘oneindig’ getal zouden we volgens hem beter een ‘onbepaald’ getal kunnen noemen. De eindige dingen zijn begrensd maar door hun beperkingen noodzakelijk afhankelijk van het oneindige universum. Toch heeft de mens net als al de andere eindige dingen deel aan de oneindige macht van de God-Natuur. Dit maakt het de mens mogelijk wetenschap te bedrijven en zijn plaats in de wereld te kennen ‘onder het oogpunt van de oneindigheid’.

Erno Eskens zet Spinoza op de kaart

Op 20 oktober organiseert de Koninklijke Bibliotheek (KB) in samenwerking met De Internationale School voor Wijsbegeerte (ISVW) en Tresoar de discussiemiddag Filosofie op de kaart! [Cf.]

Erno Eskens, filosoof, politicoloog, auteur en programmadirecteur van de Internationale School voor wijsbegeerte, ISVW, verzorgt een inleiding op Spinoza die hij "op de kaart zal zetten".

Bas Haring is de keynote spreker over "Kunnen computers slimmer worden dan mensen?" Tja. Wanneer krijgen we de Spinoza onder de computers? Een computer die met zoiets als een Ethica komt? Dat zullen we wel nooit meemaken.


 Afbeelding afgeleid van die welke de KB op z'n Linkedin-pagina bracht

zondag 1 oktober 2017

De altijddurende arrogantie van Wim Klever

Gisteren had ik het blog erover dat het boek van Maxime Rovere, Jarig Jellesz et Lodewijk Meyer, Spinoza par ses Amis [Préface et Index aux Opera Posthuma de Spinoza] gaat verschijnen op 4 oktober a.s. Ik had een opmerking over de cover.
Terwijl ik daarmee bezig was zag ik dat Wim Klever een tweet had mét een scan van een Facebook-pagina. Ik laat die scan hieronder zien. Ik schreef in dat blog

Wim Klever maakt in een tweet, waarin hij enthousiast meldt het boek namens de auteur toegestuurd te hebben gekregen, de vergissing, alsof het om het Voorwoord op de TTP zou gaan, maar het gaat uiteraard om het Voorwoord op de OP. Dat voorwoord op de TTP was helemaal van Spinoza zelf.

Ik schreef 'vergissing' daar het mij uiteraard ook wel bekend was, dat hij wel beter wist.
Vandaag stuurde hij me per e-mail een verbeterde versie van zijn Facebook-pagina met de mededeling: "Je snapt er ook niks van." Geen erkenning van een vergissing, geen sprake van een verbetering, maar alleen die beschuldigende vinger naar mij: "Je snapt er ook niks van."

Spinoza in de nieuwe iFilosofie # 31


Vanochtend verscheen de tweet van de ISVW dat het gratis e-magazine iFilosofie # 31 uit is. Het is weer een gevarieerd geredigeerd magazine met column, voor het eerst van de Denker des Vaderlands René ten Bos, een aan te klikken video waarin Erno Eskens en Marthe Kerkwijk aan “stand-up filosofie” doen over het vergaan van de wereld, een voorpublicatie uit het werkje De essentie van Montaigne van Frans Jacobs dat bij de ISVW gaat verschijnen; boekbesprekingen, o.a. van Ger Groot, De geest  uit de fles [Lemniscaat, 2017] en Pieter Adriaens, Denken over denken [Pelckmans Pro, 2017].
Hier gaat het uiteraard in de eerste plaats om de vergelijkende bespreking die ene Daan Bleek* (die Google verder onbekend is) geeft van de Spinoza-boeken van Maarten van Buuren. Hij doet dat niet onaardig: bespreekt beide apart, maar legt het accent op thema’s die bij beide voorkomen, en geeft tenslotte ook een vergelijking van beide en stelt dan vast: ”Spinoza lijkt te bevestigen wat elk van hen beweert ondanks hun tegenstrijdige opvattingen.”