dinsdag 15 mei 2018

Foto onthulling “Amcha”-Spinoza-monument op 3 sept. 1956 in Den Haag - #spinoza


Op de webpagina van The Netherlands-Israel Spinoza Seminar dat begin juli a.s. zal worden gehouden (waarop ik in ’t blog van gisteren wees), staat deze foto onder de mededeling:
The two Spinoza’s [Jewish & Dutch] are jarringly brought together at Spinoza’s “burial site.” Spinoza’s bones rest somewhere within the yard of the Nieuwe Kerk (New Church) of The Hague, near a memorial (partially provided by the Haifa Spinozaem) inscribed with the Hebrew word “עמך” (your people).
 
 
Verder worden geen details gegeven van de foto. Die zijn te vinden in het boek van Henri Krop, Spinoza. Een paradoxale icoon van Nederland [2014, op p. 638]. Ik geef hier de tekst van het onderschrift:
Foto van de onthulling van het ‘Amcha’-monument achter de Nieuwe Kerk te Den Haag op 3 september 1956, met op het spreekgestoelte de voorzitter van het Spinozaeum te Haifa, de dichter Malech Ravitsch, naast hem de initiatiefnemer, H.K.F. Douglas. Helemaal links de voorzitter van het comité Pro sepulchro Spinozae, het CHU-Tweede Kamerlid, dr. J.J.R. Schmal.
Merk op dat “the Haifa Spinozaem” op de site van het NISS dus fout is – moet zijn: “the Haifa Spinozaeum”. Wie die mevrouw op de foto is schrijft Krop niet, maar de Haagse Beeldbank vermeldt dat het “mevrouw IJssel” is, zonder dat duidelijk wordt gemaakt wat haar functie is dat ze daarbij staat.
Verder vinden we daar dat het om een “zwart-witfoto 17 x 21 cm” gaat die gemaakt is door: Stevens en Magielsen, Nationaal fotopersbureau. Ook deze foto hier:
 
In Krops boek over de Spinoza-receptie en in dit blog van 27-05-2009 is méér informatie te vinden over deze onthulling.

zondag 13 mei 2018

Spinoza toegelicht door Espinosa - #spinoza


Spinoza, Ética. Tratado teológico-político. Tratado político. Estudio introductorio de Luciano Espinosa. Madrid: Editorial Gredos [Colección “Biblioteca de Grandes Pensadores”], 2011
Luciano Espinosa, profesor de la Universidad de Salamanca, behaalde zijn PhD in 1992 met dissertatie Spinoza: naturaleza y ecosistema. [Cf. z'n website]





 






[Cf. review door María Luisa DE LA CÁMARA, PDF]

Misschien Étienne Balibar’s Magnum opus: Spinoza politique. Le transindividuel - #spinoza


Wel fraai dat Étienne Balibar in het jaar waarin door de Cambridge University Press de verschijning van Spinoza's Political Treatise. A Critical Guide [cf. blog] wordt aangekondigd, de vele teksten met een relevantie voor het begrijpen van de politieke component(en) van Spinoza’s filosofie die hij schreef naast zijn boek, Spinoza et la Politique (1985), bijeenbrengt in:
Étienne Balibar, Spinoza politique. Le transindividuel. Presses Universitaires de France [PUF], 2018 - 480 pagina's - Books.google
Een boek met deze titel verscheen al eerder, eveneens in 1985, maar deze nieuwe editie is zeer uitgebreid. In het Avant-propos dat in z’n geheel bij books.google is te lezen, deelt Balibar mee dat het eerste deel bestaat uit de teksten die dat boek dat 33 jaar eerder verscheen bevatte en dat daaraan twee nieuwe delen zijn toegevoegd. Ik geef na de uitgeverstekst of blurb de inhoudsopgave die m.i. een goed beeld geeft van wat deze turf biedt.

Repliek van Ton de Kok op recensie over zijn “De God van Spinoza” - #spinoza


Het is min of meer een soort ‘wet’ dat een auteur niet reageert op recensies op zijn of haar boek - – of die nu lovend of negatief, kritisch, zijn. Alsof een auteur daar als het ware “boven hoort te staan.” Het is overigens een ‘wet’ die soms overtreden wordt en wat mij betreft: terecht. Waarom zou er geen communicatie kunnen bestaan tussen een auteur en een recensent? Dat kan het betere begrip van een boek alleen maar ten goede komen.

Veel recensies van het boek van Ton de Kok, God voor niet-gelovigen. De God van Spinoza. [Bussum, Uitgeverij Thoth] zijn er voor zover mij bekend nog niet – slechts twee: die van Marijke Laurense in Trouw van 18 april 2018 en op dit blog van 19 april 2018. Opmerkelijk vind ik het dat dr. Taede A. Smedes, die er altijd als de kippen bij was om – voor NBD Biblion vooral – korte recensies te schrijven, op zijn website nu nog geen bespreking van het boekje van De Kok heeft gebracht. Misschien dat daarom Paul Delfgaauw er op zijn website, van goden en mensen, ook nog geen aandacht aan besteedde.

Gisteren stuurde Ton de Kok mij zijn reactie op mijn bespreking, waarin hij overigens ook die van Laurense in Trouw meeneemt. Hij had deze gemaakt als gespreksnotitie voor iemand met wie hij over zijn boekje en de recensies in gesprek zou gaan. Ik heb hem meteen voorgesteld die tekst als gastblog hier te laten opnemen – een idee waarmee hij akkoord ging. Hierna dus zijn repliek op mijn bespreking in het blog van 19 april 2018: “Ton de Kok’s “God voor niet-gelovigen. De God van Spinoza” – aardig om te zien… #spinoza.” Mijn dupliek breng ik in een volgend blog.